به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، زیستگاه‌های مصنوعی به‌عنوان یکی از راهکارهای نوین در افزایش تولید زیستی، بازسازی ذخایر ماهیان و سایر آبزیان و بهبود شرایط اکولوژیک بستر دریا، جایگاه ویژه‌ای در مدیریت پایدار محیط‌های دریایی یافته‌اند؛ به‌گونه‌ای که در ادبیات علمی از آنها به‌عنوان ابزار بیابان‌زدایی دریا یاد می‌شود.
در فرایند توسعه و استقرار زیستگاه‌های مصنوعی، مجموعه‌ای از عوامل زیستی و غیرزیستی شامل شرایط فیزیکی–شیمیایی آب، سطح تولیدات اولیه، ویژگی‌های اقتصادی–اجتماعی و به‌ویژه جنس و بافت بستر نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. بستر مناسب، ضمن تضمین ثبات سازه‌ها، مسیر بهینه توالی زیست‌بوم را پس از استقرار سازه‌ها فراهم می‌سازد.
در همین راستا، گشت تحقیقاتی مکان‌یابی زیستگاه‌های مصنوعی در محدوده شهرستان سیریک توسط محققین پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان انجام شد. در این گشت، برداشت رسوب از بستر دریا با استفاده از دستگاه مغزه‌گیر طراحی و ساخته‌شده توسط تیم غواصی پژوهشکده صورت پذیرفت. نمونه‌ها پس از جمع‌آوری، بر روی شناور در شرایط ثابت نگهداری شدند تا پس از خشک شدن و ارسال به آزمایشگاه‌های تخصصی، بافت رسوبات تا عمق یک متر مورد شناسایی و تحلیل قرار گیرد. شایان ذکر است که سایر مؤلفه‌های مرتبط با مکان‌یابی زیستگاه‌های مصنوعی در گشت‌های پیشین مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته بودند.