اثرات صید غیر مجاز به صید و صیادی میگو در استان هرمزگان
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان؛ در تاریخ 1400/08/19 برنامه کارشناسان پهنه با عنوان اثرات صید غیر مجاز بر میگو توسط دکتر مومنی برگزار گردید. در این برنامه که بصورت مجازی و از طریق شبکه آموزش کشاورزی ارائه گردید به تاثیرات صید غیر مجاز بر صید میگو در استان هرمزگان پرداخته شد. در ابتدا ضمن ارائه تعریف از صید غیر مجاز، مطالب مفصلی در خصوص تاثیر فشار صید بر ذخایر میگو و همچنین واکنش ذخایر مختلف آبزی در برابر آن تشریح گردید. در این وبینار به خصوصیات و ویژگی های زیستی و اکولوژیکی انواع آبزیان اشاره گردید و به نحوه واکنش هر نوع ذخیره در برابر فشار صید پرداخته شد.
ایشان فشار صید را به معنی استفاده بیشتر از ابزار یا امکانات صید (یا استفاده از ابزار یا امکانات صید بیشتر) به منظور افزایش میزان صید آبزی معرفی نمودند و متذکر شدند که پایداری ذخیره به معنی بازگشت حجم ذخیره یک آبزی به وضعیتِ قبل، با وجود برداشت سالانه می باشد.
دکتر مومنی مطرح نمود که در برداشت از آبزیان سه سوال،  چه قدر؟ چه موقع؟ کجا؟  مهم است و صید خارج از این چارچوب به عنوان صید غیر مجاز معرفی می گردد. ایشان عنوان نمود که آبزیان با توجه به الگوی زیستی می توانند سطح معینی از صید را تحمل کنند تا پایداری آنها حفظ گردد و صید پایدار در آبزیان کوتاه عمر مانند میگو، آنچوی (موتو)، ساردین و اسکوئید با استفاده از تعیین میزان مجاز برداشت سالیانه و صید در زمان معین انجام می پذیرد. در حالی که در آبزیان بلند عمر مانند تون ماهیان و کوسه ماهیان، پایداری ذخیره با استفاده از تعیین میزان صید چند ساله (Maximum Sustainable Yield) تعیین می گردد.
همچنین ایشان یکی از موارد مهم و تاثیر گذار بر پایداری ذخیره را جلوگیری از صید میگوی ریز در زمان تخم ریزی دانستند. همچنین یکی دیگر از موارد مهم در پایداری ذخایر، جلوگیری از صید میگو یا آبزیان جوان است که هنوز از رشد مناسب و وزن کافی برخوردار نمی باشند. صید میگوهای نورس علاوه بر این که از ارزش اقتصادی کمی برخوردار است باعث کاهش چشمگیر صید سالانه یک ذخیره خواهد شد.