در آب‌های قسمت ایرانی خلیج فارس و دریای عمان انواع مختلفی از میگو شامل میگوی ببری سبز penaeus semisulcatus ، میگوی موزی penaeus merguiensis ، میگوی سفید هندی penaeus indicus ، میگوی دم قرمز  penaeus penicillatus ، میگوی ژاپنی penaeus japonicas و میگو سفید Metapenaeus affinis وجود دارد.
علاوه بر این گونه‌ها، وجود گونه معروف پرورشی یعنی میگوی ببری سیاه (P.monodon) برای اولین بار در آب‌های ناحیه خلیج گواتر در استان سیستان و بلوچستان در سال‌های گذشته گزارش شده است. زیستگاه طبیعی میگوی ببری سياه (Black Tiger Shrimp, Jumbo Shrimp) منطقه اقیانوس هند و آرام است. در منابع ذکر شده است که وزن میگوی ببری سیاه حداکثر به 350 گرم و طول آن به 36 سانتی‌متر می رسد. این گونه اولین رتبه را در توليد میگوی پرورشی جهانی داشت که با ورود میگوی وانامی به کشورهای جنوب شرقی آسیا در حال حاضر مقام دوم تولید میگوی پرورشی جهان را دارد. تحمل در برابر محدوده وسیعی از شوری های مختلف بین 5 تا 25 ppt و به ویژه شوری‌های پايین را دارا است و در درجه حرارت آب بین 24 تا 34 درجه سانتی‌گراد زیست می‌کند. اندازه ماده‌ها به 33.7 و نرها به 26.8 سانتی‌متر می‌رسد. بیشترین وزن صید شده از این میگو 325 گرم می‌باشد. این گونه برای اولین بار در سال 1369 در استان بوشهر جهت بررسی تکثیر و پرورش آن وارد شد ولی به علت ‏شرایط نامساعد محیطی تکثير مولدین موفقیت‌آمیز نبود. در تاریخ 18 شهریور 1400، میگوی بزرگ ببری سیاه به وزن 365 گرم توسط صیادان ماهیگیر محلی در منطقه کوهستک در آب‌های شرق استان هرمزگان حدود 150 کیلومتری از بندرعباس صید شده است و با هماهنگی خانم مهندس مریم معزی و مهندس مسعود غریب‌نیا از کارشناسان پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان به سالن آبزی پروری منتقل گردید. در منطقه صید شده شوری بین 36 تا 38 ppt بوده و طول میگوی صید شده معادل 35 سانتی‌متر و در مرحله 4 رسیدگی جنسی می‌باشد.