بنا به اعلام روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان گشتهای تحقیقاتی به منظور مدیریت آغاز صید میگو در سال 1397، از دی ماه سال قبل با برنامه زمانی 4 روز نمونه برداری در هر ماه از طریق تور کشی با روش ترال در مناطق سیریک تا درگهان در شمال جزیره قشم با همراهی ناخدا و پرسنل مجرب یک فروند شناور صیادی شروع گردید. در این بررسی اعماق بین 3 تا 35 متر مورد بررسی قرار گرفت. در پایش های انجام گرفته، بررسی وضعیت تخم ریزی، ورود نسل جدید و نوپا میگو به زیستگاه اصلی و رشد میگوهای جوان مورد بررسی قرار گرفت. با نزدیک شدن به فصل برداشت میگو، مهمترین گشت تحقیقاتی ذخایر میگو در 22 شهریور ماه سال جاری با استقرار تیم تحقیقاتی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان بر 5 فروند شناور به مدت 5 روز آغاز گردید. در این گشتها علاوه بر اهداف یاد شده، میزان مجاز برداشت (TAC)، زمان مناسب برای شروع فصل صید میگو محاسبه می گردد و به منظور بررسی اثرات عوامل محیطی، نمونه برداری از آب و رسوب صیدگاههای میگو در استان هرمزگان نیز انجام می شود.
نتایج حاصل از بررسیهای اولیه نشان داده است که متوسط اندازه میگوها کمی کوچکتر از اندازه مورد انتظار می باشد. این امر ممکن است موجب گردد که زمان صید کمی با تاخیر آغاز گردیده و همچنین با توجه به کامل نشدن ورود میگوها به صیدگاه، ممکن است میزان مجاز قابل برداشت با خطای بالاتری محاسبه گردد. بنابراین برای کم کردن اثر این وضعیت نامناسب لازم است پایش صیدگاه میگو و جمع آوری دقیق آمار صید در زمان برداشت میگو بصورت روزانه انجام شود تا با استفاده از مدل های آنالیز کننده ذخیره کمکی موثر در مدیریت صید میگو شود.
مطالعات چند سال اخیر نشان داده است که ذخایر میگو هر ساله فقط دارای یک گروه سنی هستند و از طرفی فصل تخم ریزی میگو پس از فصل صید واقع می گردد. بنابراین لازم است درصدی از ذخیره پس از فصل صید باقی ماند تا با تخمریزی و تولید نسل جدید، ذخیره میگو در سال بعد حفظ گردد. از این نظر در مدیریت صید میگو کنترل تعداد شناورهای فعال، تعداد روزهای صیادی در فصل صید و زمان شروع و خاتمه فصل صید میگو مهم بوده و عدم توجه به آن ممکن است موجب کاهش تدریجی ذخایر گردد.